W samo południe u Tiffany'ego

Latem 1888 roku, w biurze słynnegoLouisa Tiffany'ego na Manhattanie, młoda artystkaClara Wolcott weszła do jego firmy, aby poprosić o pracę jako projektantka. Jej rola w wielomilionowym imperium szklanego piękna przez długi czas pozostawała jedną z najlepiej strzeżonych tajemnic. Tajemnicą tak wybuchową, że gdy została ujawniona sto osiemnaście lat później, międzynarodowy świat sztuki zawył ze zdumienia.
Słynne lampy Tiffany'ego, podobnie jak wspaniała mozaika, wcale nie są jego własnym dziełem, o czym świat był do niedawna przekonany. I wszyscy wierzylibyśmy w to do dziś, gdyby głos Clary nie pojawił się w jej listach ponad sto lat później.
Rozdarty między namiętną obsesją na punkcie Clary a głodem sukcesu i sławy, Tiffany niemal dosłownie zniewolił utalentowanego projektanta. A Clara, dręczona zarówno miłością, jak i nienawiścią do swojego pracodawcy, zmagała się nie tylko ze sztywnymi zasadami ówczesnego społeczeństwa, ale także z własnym pragnieniem uznania.

AutorkaEcho Heron opiera się na niedawno odkrytej kolekcji listów napisanych w latach 1888-1944. Dzięki temu możemy zajrzeć w samo serce prawdziwych bohaterów, niezależnie od tego, czy są to żartobliwe glossy, które Clara kieruje do swoich sióstr, czy też wersy pełne bólu i głębokich uczuć.

Niepowtarzalna atmosfera XIX-wiecznego Manhattanu tchnie z tego imponującegofresku zepoki, w którym fakty i fikcja są po mistrzowsku wymieszane. Zostajemy zaproszeni do życia jednej z najbardziej niezwykłych artystek epoki - Clary Wollcot, geniusza ukrytego w cieniu legendarnych lamp Tiffany'ego.

"Kiedy patrzę na okna, mozaiki i lampy stworzone przez moją siostrę, widzę w nich jej duszę. Zawsze uważałam Clarę za jedną z wybranych przez Boga. Mieliśmy szczęście żyć w jej towarzystwie i chodzić w jej świetle. Jej pamięć jest gwiazdą, która będzie świecić do końca naszych dni".